Categorie: Maleisie 2010

Hallo allemaal,

De dagen hier gaan veel te snel, heel vermoeiend al dat niks doen! Vandaag hebben we een regendagje, de monsoen is nog niet helemaal over, wat later dit jaar. Is niet zo erg, het was ook erg warm de laatste dagen..

De kerstdagen waren erg gezellig, het resort en restaurant waren stampvol, vooral x-mas even, traditioneel de drukste avond. Heerlijk gegeten en inclusief een kerstman met kadootjes voor de kinderen al had Lara besloten dat ze daar nou toch echt te groot voor is en wilde niet haar kado ophalen.

We hebben ook weer leuke ritten gemaakt over het eiland en ook gekeken waar hele kleine wegetjes ons, soms iets te avontuurlijk, zelfs met een 4wd, naar toe leiden in de kampungs. Ook om te kijken waar het leuk is om misschien land te kopen of n huis voor de toekomst. Eergisteren zijn we op een mangrove tour met een bootje gegaan. Dat hadden we 2 jaar geleden al eerder gedaan en het was weer ademenemend, zeker bij de “eagle-feeding” en de fish-farm. Het was Lara beurt deze keer om een horse-shoe crab vast te houden en een rog te aaien, wat ze dan ook zonder angst deze keer gedaan heeft. Als de foto’s wat kleiner zijn, zal ik die later nog posten.

Ik had Daniel beloofd een zandkasteel te maken en gisterochtend eerst langs het strand mooie schelpen gezocht vroeg in de ochtend. Je hebt hier heremiet-kreeftjes en crabbetjes die in de lege schelpen gaan huizen dus je moet eerst goed kijken of er geen andere bewoners in zitten wat te zoektocht extra leuk maakt, daniel maakt er dan ook een sport van om ze te zoeken en vervolgens terug te zetten in het water als de eb te laag is en ze te ver op het strand liggen! En ondanks dat we ingesmeert hadden zag mijn rug er s’avonds heel anders uit van kleur, helaas geen bruin….. gelukkig heeft daniel de huid van zijn vader en had nergens last van. Lara krijgen we niet echt aan t zonnen helaas…

Daniel is nog een keer gaan karten, samen met Daan, die eijgenlijk niet zo goed past in zo’n kart, ook al zijn het europese maten. Daniel vond het natuurlijk geweldig om tegen zijn vader te karten. Vandaag gaat Lara weer samen met de batik artist een nieuw kunstwerk maken, we zijn benieuwd wat er deze keer uitkomt!

Gisteravond hebben we ook nog een pasar alam (night-market) bezocht, erg lokaal met de vreemdste voedsel en altijd erg kleurrijk. Helaas was Daan vergeten de camera optijd uit de koude aircon kamer te halen wat resulteerde dat de lens beslaat in een warm vochtig klimaat en er dus geen foto’s gemaakt konden worden, donderdagavond proberen we een andere markt.

Zo, weer even bijgepraat, ik probeer later de foto’s in te voegenmaar het wil niet zo lukken, toch hoop ik dat iedereen ze goed kan zien.

Liefs en groetjes

Allereerst iedereen een hele fijne kerst toegewenst! We hebben online gezien dat de sneeuw weer met bakken is gevallen en er weer een witte kerst is in Nederland. Wij gooien maar met het witte zand…. ook heel leuk!

De laatste dagen hebben we wat activiteiten ondernomen (ja, echt waar). De dag na mijn laatste bericht is de barricade voor het resort eindelijk verwijderd, feest onder het personeel (en wij konden de huurauto weer voor de deur zetten). 6 trucks vol waren er nodig om alle aarde en stenen te verwijderen.

Voor Wolfgang wat meer rust en kunnen de gasten en leveranciers weer naar de voordeur…

Verder hebben we een mannen en een vrouwen dag gehad, dwz ik met Lara batikken in het Craft Centre en Daan met daniel karten! Allebei hebben genoten en wij ook. Foto’s :

 

Morgen weer wat meer, het is alweer laat….

Hallo allemaal,

Even een paar dagen heerlijk genoten en bijgekomen, het is weer heerlijk om terug te zijn. Ondertussen zijn we van de villa verhuisd naar het resort zelf en vinden we toch fijner. We hebben al een paar avonden lang zitten bomen met Wolfgang, de owner en het ziet er naar uit dat dit best wele eens ons laatste jaar hier wordt, we zullen misschien wat anders moeten zoeken in de toekomst….

Een kleine uitleg, in Langkawi is het land (vooral de kust) van oudsher toegewezen aan de vissersfamilies maar veelal was het niet gedocumenteerd, de laatste jaren zijn ze daar mee bezig om duidelijkheid te krijgen van wie land is, het is hier erg onduidelijk van wie je moet kopen. In het geval van het resort heeft de owner het land onder Lease bij de familie voor een x aantal jaren en betaald een stuk winst per jaar aan de familie. Dit jaar besloten ze dat ze het land wilde verkopen aan een developer en dat het resort maar weg moest. Gelukkig was dit juridisch niet mogelijk en heeft de owner de rechtzaak gewonnen maar wel na een roerige tijd. De ingang is bijv. nogsteeds verspert met 2 hopen stenen en aarde … ze hadden het water afgeloten etc etc. Begrijpelijk denkt Wolfgang nu wel na of hij het verkoopt of niet, hij heeft lease tot 2018 maar nu ze hem moeten uitkopen van het gerechtshof zou dat best wel eens kunnen… wij zouden het dus heeeel jammer vinden na 16 jaar….

Zo, nu ga ik weer verder met wat we al dagen doen, beetje zwemmen, beetje zonnen, eten, tukje doen… allemaal heeel vermoeiend hoor…. Binnenkort foto’s, Daan moet ze even op de laptop zetten.

Groetjes aan iedereen!

Hallo allemaal,

Ja, we zijn in Langkawi! Het is nogal een avontuur geweest, to put it midly. Maar het begin. De vrijdag was voorspeld als een drama-dag. Aangelaten zagen we de sneeuw vallen, we waren klaar met pakken en hadden smorgens Amy naar de kennel gebracht (snif snif, de eerste keer, we vonden het moeilijk) en tegen 3-en begonnen we ontgemakkelijk te worden toen er al zo’n 8 cm sneeuw lag en het nieuws niets anders dan drama op de weg voorspelde. Toen hebben we besloten de laatste dingen in te pakken en om 4 uur zijn we de auto ingegaan. Rijden ging niet harder dan max 50 p/u en we besloten direct naar parkeren te gaan (daan kan gelukkig privium) want het stond al vast op de ringweg bij p3.

Bij schiphol lag er veel meer en we hebben met de koffers door zo’n 25cm sneeuw moeten vechten naar de bus toe, we hadden metten natte sokken en broeken maar gelukkig stond er wel een bus! Eenmaal in de hal werd het duidelijk dat de europese vluchten geannuleerd waren en er was een hoop verwarring en superdruk. Gelukkig werd ons verteld dat onze vlucht wel zo gaan. De lounges waren ook gesloten omdat er duizenden mensen vast zaten op Schiphol en iedereen wilde een slaapplaats. Door wat overeedingskracht van Daan (ahum) konden we via de keuken toch de lounge in en gelukkig maar, er stond een hele boze menigte buiten. Het werd al snel duidelijk dat de vlucht later zo vertrekken. Toen de gate open ging hebben we nog lang moeten wachten voordat we konden boarden. De check is tegenwoordig ook weer een ervaring, door de aangescherpte regels (daarvoor dank Astrid!) hadden we alles in een zakje en de rest in de koffers. Maar je moeten alles af doen, riemen, schoenen, ze zijn bizar streng!

Eenmaal aan boord en van de gate weg, gingen we opweg naar het de-icing platform, we waren toen al meer dan een uur te laat. Dit duurde zolang dat toen we opstegen al meer dan 3 uur. We wisten al dat we de aansluiting in KL gemist hadden.

Toen we gingen landen kwam de piloot met goed en slecht nieuws, we hadden het gehaald naar Maleisie en een uur ingehaald van de verraging, het slechte nieuws was dat de koffers niet geladen waren door de sneeuw op het platform! Dit ging als een golf door het vliegtuig! We hadden verder niets dan de (warme) kleren die we aanhadden en ook geen toiletspullen behalve onze businessclass-tasje (yep, we zaten weer lekker luxe danzij Daan’s punten) De dames hadden gelukkig aan boord super geregeld  dat er gemeld was dat we te laat waren voor de doorvlucht en toen we de gate uitliepen stonden er al 2 dames van de MAS met de nieuwe boardingpasses voor de vlucht van 8 uur lokale tijd.

Eenmaal door de douane, de baggage-claim (anders zie jeje koffers nooit meer) en naar de lokale vluchten gedeelte en bij de gate kwamen we erachter dat deze ook alweer een uur vertraagd was. Ach, dat kan er ook wel bij. We waren te blij dat we in Maleisie waren. Ik had voor vertrek al wel een e-mail gestuurd naar de eigenaar van het resort in Langkawi dat we een drama met de sneeuw hadden en een very late arrival zouden hebben (met als antwoord; as long as you are here before the new year, we keep your rooms free hahaha). In KL heb ik maar gebeld met de mededeling; keep the kitchen open, we havent eaten for hours! Eenmaal in het lokale vlieggedeelte is er savonds niet veel meer te vinden dat wat lokaal en vooral zoet spul. De vlucht werd steeds later en later maar uiteindelijk (het is maar 45 min vleigen waren we om 23.30 in het resort en Jawel, 4 pizza’s voor ons en de keuken open! Na nog even te hebben nagebabbeld met de eigenaar (wolfgang) en de kok (J.J.) lagen we om 2 uur lokale tijd in ons bedje, zonder baggage en klm tandeborstels. Ik moet hierbij zeggen dat ik wel schoon ondergoed en een t-shirt voor iedereen in de handbaggage, Daan vond dat altijd onzin, nu niet meer… Mijn meds had ik gelukkig ook allemaal.

De volgende dag was ik toch weer vroeg wakker, beetje jetlag ondanks het late slapen en de zeer lange reisdag. We zaten de eerste 2 dagen in de villa aan de overkant van het resort een beetje in de kampung en buiten lopen de kippen, ekhoorns en zelfs een hornbill in de boom en dat op dag 1! Na een heerlijk uitgebreid ontbijt in het resort met onze tenen in het zand zijn we naar Kuah gereden (we huren altijd een auto), de hoofdstad, en zijn in een department store 1,5 uur aan het shoppen geweest voor kleren, ondergoed, badkleding en toiletspullen. Gezien het feit dat er zaterdag ook veel sneeuw was op zaterdag, zagen we de baggage niet snel komen. Ik kon helaas geen badkleding vinden, al die aziatisch maatjes zijn toch echt te kort en te smal van boven maar de kids en Daan (die had een gedeelte van zijn kleren in zijn handbaggage) konden zwemmen en een korte broek aan, met 32 gr is een spijkerbroek niet prettig om te dragen.

Tot onze verbazing werd gisteravond onze baggage gebracht door de MAS bij het resort, daar waren we heel blij maar wel verrassed mee. Vandaag zijn we verhuisd naar kamers in het resort direct aan het strand, heerlijk in de pool gelegen! Het weer is wat bewolkt maar heerlijk warm, we hebben het heerlijk naar ons zin en zijn weer blij even “thuis” te zijn.

De volgende bericht zal ik er wat foto’s bij zetten, dan zijn we misschien alweer wat bruiner…..

Liefs en groetjes aan iedereen! De Eijgendaaltjes vanuit paradijselijk Langkawi