Vandaag wat vroeger dan gister… Net weer gegeten in Akasaka in een grappig etablissement, als je niet let op de mensen is het net een Parijse café of tearoom. Ze verkopen de mooiste taarten en toetjes maar ook maaltijden wat een mix is van Japans maar wel met westerse basis, niet slecht en niet duur.
Ook zijn we gescheiden op pad gegaan vandaag, vrouwen en mannen dingen op het programma. Aangezien we een keukentje hebben in de kamer kunnen we gezamenlijk ontbijten, rustig op gang komen en de krakende gewrichten weer in beweging zetten.
De Daniel’s hebben het plan naar Ginza te gaan waar het Sony Center staat en een Nissan showroom. Ginza is het duurste winkelgebied van Tokio, zeg maar de PC Hooftstraat van Tokio maar groter en duurder. Eigenlijk niets voor mannen maar het Sony Center kan dan weer wel. Zes verdiepingen met de nieuwste snufjes van deze electronica-gigant. Echt nieuws hebben we niet gezien. Wel de overtuiging dat 4K displays & TV’s het helemaal gaan maken; verpletterende kwaliteit en niet de onzinfactor van 3D. Als je de vorige zin niet hebt begrepen; ga door met het vrouwenstuk hieronder…
Voor we naar de Sony showroom gingen hebben we eerst een poging gedaan naar de Nissan showroom te gaan. Na eerst tweemaal de straat op en neer te hebben gelopen (in 35 graden!!) eindelijk ontdekt dat de showroom verbouwd werd. Tenminste er hing een briefje met een verhaal over rejuvenation en rebirth in summer 2016…. Jaja, de japanse methode om te zeggen dat de boel gesloten is. Maar je kunt wel langs bij het Global HQ in Yokohama.
En na Sony heben de Daniels dat dus maar gedaan. Met de trein naar Yokohama en een middagje gekeken naar en gezeten in diverse Nissans. Van de Nis
san Twizzy (eigenlijk een Renault) tot de Nissan GTR (echt leuk!!!).
De dames willen naar Nippori, ook wel Fabric Town genoemd, Japanse stoffen zijn beroemd op zijn fijn geweven en goede kwaliteit. Even een uitdaging met de metro en een verkeerd station zijn we er, voor ontwerpers, hobbyisten een walhalla! (Lees; zeer enthousiaste moeder én dochter). We hebben toch nog een patroon kunnen kopen voor een yukata/kimono (verschil is aantal lagen, make-up, haardracht,etc) en tientallen meters stof. De ruimbaggage kondigt zich nu aan.. En leuke kledingzaken en omdat het buiten het 
centrum ligt, betere en reeële prijzen. Na een lunch in een café waar sinds de jaren zestig niets meer veranderd is, inclusief de eigenaresse weer terug naar ons hotel, deze keer in een keer goed!
Na een glaasje wijn gaan we zo vroeg slapen, morgen naar de vismarkt heeeel erg vroeg…