Big City, bright lights
Maandag. Een nieuwe week en onze eerste volle dag in Tokyo. Even lastig om vast te stellen waarmee te beginnen. Zoveel te doen, dus nog maar even gekeken hoe we nog gebruik kunnen maken van de laatste dagen van onze Japan Rail Pass. De kids hadden van tevoren een lijst gemaakt van de absolute must do’s, hoog tijd om te beginnen..
Kaarten voor Studio Gibli zijn besteld voor zaterdag, check. Dus opweg met metro, dan trein naar Pokemon Center, alleen in Japan. Net naast het station, dat valt mee. Feitelijk een hele grote winkel met merchandise maar dat was te verwachten, ook hier laten we de nodige Yen achter, tenslotte uniek en thuis niet te verkrijgen..
Tokyo Tower (roodoranje/wit oftewel de oude en bekendste) is al te zien en is het volgende onderdeel van de dag, evenals de Zojo-ji Tempel, mama’s favoriet! Alleen wat verder lopen dan gedacht..
Gelukkig is een vending machine altijd dichtbij, een automaat met koude flesjes/blikjes, waar we het verloren vocht weer aanvullen, een van de vele inventieve oplossingen van dit land, op iedere straathoek te vinden voor een redelijke prijs, net als een 7eleven, Family market of Lawson’s, 24 uur per dag open… en soms met de raarste dingen, binnenkort maar eens een blogje over Japanse cultuur en rariteiten, maar ook briljante oplossingen, etc…
Daarna tijd voor wat afkoeling in het hotel en een douche, droog t-shirt, een grote hoeveelheid was draaien, en rust voor de voeten, die mogen s’avonds naar Shibuya, bekend van het kruispunt en de vele kleurige verlichting, we kijken er naar uit!
In Shibuya gaan we naar een zogenaamd kaiten sushi restaurant maar dan met een twist, het een conveyer belt restaurant, dus op de lopende band maar hier bestel je op een tablet die voor je hangt (in english dank u) per 3 porties en een paar minuten later komt die voor je, bordjes eraf en drukt op de knop en plankje gaat weer terug naar de keuken, briljant concept! Ik zie een gat in de markt, hmmmm. Sushi is niet high-end maar heerlijk. Voor diegene die naar Takumi gaan, vergelijkbaar.
Ondertussen is het donker, lights are on en de mensenmassa toe genomen! Mee gaan het kruispunt over is een ervaring en opwindend! Sensory Overload! Al vind Lara het allemaal soms even teveel indrukken tegelijk, ze geniet met volle teugen!
Tokyo is groot, heel groot! Net als in Parijs of enige andere grote wereldstad wil je ook hier de diverse afstanden iets te licht nemen. We lopen al heel wat de laatste 2 weken, je zou zeggen, we zijn al wat gewend met de spieren.. en toch..na fantastisch Shibuya, wil het lichaam even niet meer en slepen ons terug door de vele metrolijnen naar ons hotel..
Alweer dinsdag en ook vandaag weer een zinderende mooie dag in Tokyo. We gaan na een langzame start, (het lichaam protesteert hier en daar) naar Akihabara, wat hoog op het lijstje staat van Lara. Hier is vanalles te bemachtigen wat met manga en anime te maken heeft, of wat maar te maken heeft met Otaku, de jongerencultuur van Japan. Hier zijn warenhuizen vol met 7 verdiepingen vol met spullen, dus op en neer, in en uit. En na wat gelukzalige uitroepen, uitwisselingen van Yens, vullen de koffers van kids zich gestadig. Helaas voor Lara nog geen leuke hipster of cosplay kleding, maatjes geschikt in europa voor de kinderafdeling, niet voor een gezonde hollandse 16 jarige. Gelukkig wel 2 boeken vol met patronen en methodes voor j-pop kleding gevonden, dus thuis aan de slag. Een deze dagen naar de fabric district dan maar…
Tijd om de aankopen naar het hotel te brengen na een lunch bij Japan’s bekendste fastfood keten MOS burger.. een lekkere teryaki burger met knisperige partij sla ertussen, yummy! Nu echt even onze lichamen rust geven en gaan we eten aan de overkant van de straat waar de uitgaanswijk Akasaka zich bevindt. We konden online geen goede indruk van een restaurant vinden dus gaan we kijken. Niet te ver lopen is ons motto en binnen een blok vinden we een tepanyaki restaurant Bum’s genaamd, met Wakyu beef (even geen budget nee). Niet aan de plaat maar in een privé booth want het is algemeen bekend dat als je aan de plaat zit dat je net zo ruikt als je thuis met 10 man gegourmet het… En het was heerlijk! Jamjam… veel te volle buikjes .
En nu lekker slapen, morgen weer een druk programma…
Vergeet niet bij de foto’s Japan te kijken, die worden bijna wel dagelijks bijgewerkt, ook als er even geen tijd /moe om te bloggen!